Obrót gospodarczy w dużej mierze oparty jest na dokumentach. Te służą utrwalaniu podejmowanych przez uczestników rynku czynności prawnych i innych zdarzeń prawnych, tak aby następnie stanowić istotne źródło dowodowe w ramach ewentualnych procesów gospodarczych. Oczywistym pozostaje, że dokumenty mogą pełnić swą funkcję wyłącznie wówczas, gdy posiadają cechę wiarygodności, tj. nie budzą wątpliwości co do ich treści czy osób je sporządzających. 

Jak zaznaczył niegdyś Sąd Najwyższy: „Bezpieczeństwo obrotu prawnego oznacza konieczność zapewnienia mu pewności i wiarygodności poprzez dbałość o zaufanie do dokumentu, jako formalnego sposobu stwierdzenia istnienia prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne. Z tego też powodu dokument korzysta z ochrony wielu dziedzin prawa, w tym z ochrony karnoprawnej” (wyr. SN z 3.06.1996 r., II KKN 24/96). Stąd też w ustawie karnej znaleźć można liczne przepisy ukierunkowane na ochronę dokumentów. Wymienić wśród można m.in.:

• podrobienie lub przerobienie dokumentu albo użycie takiego dokumentu jako autentycznego (art. 270 § 1);
• wypełnienie blankietu, opatrzonego cudzym podpisem, niezgodnie z wolą podpisanego (art. 270 § 2);
• poświadczenie nieprawdy przez funkcjonariusza publicznego lub inną uprawnioną osobę w wystawianym dokumencie (art. 271 § 1);
• wyłudzenie poświadczenia nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu (art. 272);
• niszczenie, uszkadzanie, czynienie bezużytecznym, ukrywanie lub usuwanie dokumentu (art. 276). 

W ramach dotychczasowej praktyki nasza Kancelaria wielokrotnie podejmowała się obrony w sprawach o przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Sprawy te najczęściej dotyczyły zachowań polegających na wystawieniu faktur niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych; podrobieniu dokumentu mającego służyć jako dowód w sprawie sądowej czy zawarcia nieprawdy w akcie notarialnym. Niejednokrotnie wiązały się one z niestandardowymi zagadnieniami prawnymi, wśród których wyróżnić można:

• czy za przestępstwo tzw. fałszu intelektualnego dokumentu może odpowiadać notariusz w przypadku zawarcia w treści aktu notarialnego twierdzeń nieprawdziwych, nieodpowiadających rzeczywistości;
• czy naniesienie na poświadczonej notarialnie za zgodność z oryginałem kopii dokumentu dodatkowych elementów wypełnia znamiona przestępstwa tzw. fałszu materialnego dokumentu;
• czy podpis na fakturze VAT ma znaczenie prawne, a tym samym czy podrobienie tego elementu faktury pozostaje karalne.